مهدی بازرگان؛ محمد رحیم رهنما؛ محمد اجزا شکوهی؛ سید هادی زرقانی
چکیده
امروزه سرقت، به عنوان یکی از گستردهترین و فراوانترین جرائم در اغلب کشورهای جهان و از جمله در کشور ایران، به یک مشکل فراگیر و جدی از ابعاد گوناگون اجتماعی، اقتصادی و امنیتی تبدیل گردیده است. بر همین اساس پژوهش حاظر در نظر دارد تا به شناسایی و تحلیل فضایی کانونهای جرمخیز سرقت در کلانشهر مشهد بپردازد. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ ...
بیشتر
امروزه سرقت، به عنوان یکی از گستردهترین و فراوانترین جرائم در اغلب کشورهای جهان و از جمله در کشور ایران، به یک مشکل فراگیر و جدی از ابعاد گوناگون اجتماعی، اقتصادی و امنیتی تبدیل گردیده است. بر همین اساس پژوهش حاظر در نظر دارد تا به شناسایی و تحلیل فضایی کانونهای جرمخیز سرقت در کلانشهر مشهد بپردازد. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی میباشد. برای تحلیل دادهها از نرمافزارهای ArcGIS و Surfer استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل جرائم سرقت است که در محدوده زمانی 1390 تا 1395 (9152 مورد) در شهر مشهد به وقوع پیوسته که اطلاعات آن از پلیس آگاهی استان خراسان رضوی اخذ شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که توزیع فضایی جرائم سرقت در شهر مشهد از الگوی خوشهای تبعیت میکند و مهمترین کانون جرائم سرقت در شهر مشهد بر محدوده خواجهربیع انطباق یافته است. همچنین یافتههای تحقیق بیانگر آن است که کمترین میزان وقوع جرائم سرقت در شهر مشهد در بین محدوده زمانی مورد بررسی در سال 91 و بیشترین آن در سال 94 اتفاق افتاده است و بیشترین تراکم جرائم سرقت در منطقه ثامن شهر مشهد قرار دارد.
